Nu wil ik toch eerst iedereen bedanken die zaterdagavond in de Cosa was. 't Was een gezellige boel, genoeg pintjes ni te laat enzo. 'k had graag nog is stevig uitgeweest, maar dat zou niet goed afgelopen zijn. Want het waren toch wel zware dagen...
Je denkt eindelijk ik ben nu in Helsinki aangekomen, kan eindelijk van beginnen genieten. No way josé! De zoektocht moet nog beginnen!
Maar laten we beginnen van in het begin. Om 6.30 opgestaan om de vliegtuig te nemen die om 9.35 opsteeg. Goed op tijd aangekomen op Zaventem, na een half uurtje is Sarah ook van de partij. Voor Sarah die nog niet kennen, zij is mijn klasgenootje die ook mee op Erasmus gaat.
Dit is ze dus!
Het vliegen zelf was een goede twee en en half uurtjes vliegen. Eenmaal aangekomen ging Danilo Vizzaro ons komen oppikken. Danilo is een Italiaan die nu hier werkt in Finland. Hij was hier ook een semester op Erasmus, maar vond het zo leuk dat hij achteraf is weergekomen voor een extra semester. Hij zei dat er weinig of geen toekomst voor hem was in Italië, dus is hij hier werk beginnen zoeken. Met succes, want hij werkt nu als netwerk specialist. Misschien kan hij me helpen om mijn grote buis op te halen! Jaja Meneer Berth, lees het goed. Uw examen was alles behalve makkelijk! Hij zelf woont in Espoo, dus zijn we met met de bus naar daar gegaan.
Vriendelijke kerel, ongeloofelijk, al die moeite doen om ons te komen oppikken! Ma hij zei dat hij weet wat het is om hier toe te komen en niemand te kennen, vandaar dat hij een handje wou toesteken.
Dju, 't begint al saai te worden zeker? Zoveel tekst!! Meer foto's! Allright Allright, ze komen zeker af!
Nog beetje meer tekst en we beginnen eraan! Back to Danillo! Hij leefde daar met Maliche (ofzo), hij is van Turkse afkomst. Zijn Finse vriendin was ook van de partij. Allemaal vriendelijke mensen!
Oké maandagmorgend, vroeg op, want Danillo ging werken en Maliche ging naar school. Okay, straks meer tekst, want ik moet nu naar de supermarkt :-)
Net terug van de supermarkt as we speak! Het is hier nog eventjes "steek-het-in-de-oven-eten", want heb hier zelf nog geen potten en pannen. Die ga ik één dezer eens kopen.
DUS maandagmorgend met de bus richting Läppevaraa. Hier ligt dus mijn school Evtek.
De volledige naam is "Evtek - University of Applied Sciences". Jawel een universiteit, weer iets nieuws wat ik zit op een hogeschool. Groot verschil dus! Met onze valiezen in de inkomhal, het moet een raar zicht geweest zijn voor de studenten en lectoren, maar we konden nog niet om onze sleutel van onze kamer. Aangezien we op een zondag toekwamen en de kantoren enkel in de week open zijn. Tiina Piiponen was onze was Erasmus coordinator, waar we tal van mails hadden verstuurd. Deze vrouw moest het ongeloofelijk druk gehad hebben met al deze mails te versturen en te beantwoorden. Er zijn zijn iets minder dan 100 Erasmus studenten daar, dus als deze allemaal vragen hebben zoals "Met wie ben ik op de kamer?", krijg je ook niet zo snel antwoord. Een hele vriendelijke mevrouw die ons tal van attributen gaf zoals een elektronische sleutel om in het computerlokaal te kunnen gaan. Ze vertelde ons dat we om onze sleutel moesten gaan in Helsinki zelf. Dit betekent dus terug met de trein naar Helsinki. Gelukkig is het open vervoer heel goed in Finland (in het zuiden toch), dus is het vrij makkelijk om daar te geraken. Om het kwartier heb je een trein naar Helsinki, dus dit valt heel goed mee. Das wat anders dan bus 65 richting Mariakerke é ;-) (Insider joke)
Maandag was een vrij druilerige dag, veel regen, grijs grijs grijs. Na veel gefoefel met de kaart komen we op het HOAS kantoor dat voor de studentenvoorzieningen zorgt. In Finland hebben ze blijkbaar de gewoonte om zoals bij ons in de Post een nummertje trekken, dus voorsteken gaat eigenlijk niet... De mevrouw die daar werkte liep rond op haar kousen, leek me best wel comfortabel.
Woehoew eindelijk onze sleutel terug naar school waar onze valiezen staan!
No comments:
Post a Comment